ජා + අත්ත + ක
ජා කියන්නේ ජනිත කරනවා
අත්ත කියන්නේ අත් බැව
ක කියන්නේ ක්ෂය කරනවා කියන එකයි.
මේ භවයක්, භවයක් පාසා අත්බැව් ජනිත කරමින් යන එක ක්ෂය කරන්නේ යම් රටාවකින් ද ඕකට කියනවා ජාතක කතා. මේ ලෝක සත්වයා අවිද්‍යාවෙන් තෘෂ්ණාවෙන් වෙලිලා තේරුම් ගන්න බැරුව යනකොට නොයෙක් ආකාර උදාහරණ උපමා උපයෝගී කරගෙන ඒ කාලෙ තිබුන කතා උපයෝගී කරගෙන දහම් අර්ථයක් ඔප් නංවන්න බුදුරජාණන් වහන්සේ අරගත්තා ඒ ඒ කාලෙට තිබුන කතා. සමාජයේ මුල් බැහැගෙන තිබුන ප්‍රස්ථා පිරුළු මෙන්න මේවා අරගෙන දේශනා කරපුවහම කෙනෙක් මුදවන්න ගත්තහම, ඒ තුළින් සමහර මනුෂ්‍යයාගේ මානසික මට්ටම මොකද ගැඹුරු අර්ථ ගන්න බෑ, තමන් භාවිතා කරපු ලෝකයෙන් තමා උපමා ගන්න ඕන ඒවායින් උපමා දුන්නහම ඒ තුළින් දැනුවත් වෙලා අනේ මේ ලෝකය අසාරයි, නිස්සාරයි, ගන්න දෙයක් නෑ මේ පස්සේ ගිහිල්ලා මොනව ගන්නද මට අත්හැරී නොඇලී මිදී නිවන් ලබන එක සැනසීමක් ඔන්න ඔතෙන්ට හිත් එන්න ආපුහාම මොකද වෙන්නේ, යලි යලි ජනිත කරන්නා වූ අත්බව සසර ගමන ඉවරයි ක්ෂය වුණා නිවන් දැක්කා.
අපි උදාහරණයකට බුදුරජාණන් වහන්සේ සඳකිඳුරු ජාතකය දේශනා කරපු එක අරන් බලමු, ජනිත කරන අත්බව ක්ෂය කර දමන ආකාරය ජාතක කතාවකින් කොහොමද අහන්නෙ දකින්නේ කියලා.
මම පෙර යම් ආශ්වාදයක් විඳින්න ගිහිල්ලා ඒ හේතුවෙන් මට මෙන්න මේ දුක් විඳින්න සිද්ධ වුණා, ඒකෙන් මොනව හරි කායික වශයෙන් හෝ මානසික වශයෙන් හෝ පෙළෙන එකකට කොටුවෙන්න වුණා, අන්න එහෙමයි සිහි කරල බලන්නේ. සඳ කිඳුරු ජාතකය ගත්තාම අද ඉන්න අය ගන්නේ කිඳුරා කිඳුරියට තිබ්බ ආදරය, කිදුරිය කිඳුරාට තිබ්බ ආදරය ගැන හිතලයි. නමුත් ඒ කෙනෙක් මැරිලා අනික් කෙනා දුක්වින්ද හැටි, හැපුණු වැලපුන හැටි සිද්ධ වෙච්ච දුක් වේදනා ඒක ගැන බලන්නේ නෑ, අර වගේ ආදරයකින් ඇළුම් කරන්න ගිහින් තමයි අන්තිමට මහා දුකකින් සංවේගයකින් තැවෙන්න උනේ අන්න එහෙමයි බලන්න ඕනේ. අද සුන්දර ආදර කතාව ගැනයි බලන්නේ එතනත් මුලාව, එදා වුණෙත් කිඳුරා මැරුණයි කියලා දුක් විඳින්න වුන ඒකයි, අද කරන්නෙත් තමන්ගේ ස්වාමි පුරුෂයා මැරුණා, දාලා ගියා කියලා දුක් විඳින එක නෙමෙයි ද?
ජාතක කතා සැකසුන ආකාරය පිලිබඳව කෙරෙන දහම් විග්‍රහයක් පහත link එකේ ( වි. 49.40 සිට ) ඇත.
https://waharaka.com/
මුල් අදහස පහල වූ උත්තමයාණන් වහන්සේට මාගේ නමස්කාරය වේවා...
මෙහි ඇති ඡායාරූපය ( සංස්කරණයට පෙර ) අන්තර්ජාලයෙන් උපුටා ගැනීමකි....
එහි අයිතිය ඡයාරූප ශිල්පියා /ශිල්පිනිය සතුය.
පූර්ණ ගෞරවය ඔහුට / ඇයට හිමි වේ.
සැකසුම - තිස්ස ලියනගේ - 0718406060
No comments:
Post a Comment